Fazlaydılar. Ebediyete kadar fazlaydım..


Ölmeden önce son dileğiniz ne olurdu? diyor usta ve karşıdan gelen kamyonun şeridine geçiyor. Kamyon havalı kornasına asılıyor, arka arkaya uzunca bağırtıyor kornayı ve kamyonun farları, güneşin doğuşu gibi gittikçe parlayarak üstümüze geliyor ve ustanın gülümseyişini aydınlatıyor.
Çabuk bir dilek tutun, diyor aynadan arkadaki uzay maymunlarına. Hiçliğe 5 saniye kaldı.
Bir, diyor.
İki. Üç.
Ata binmek, arkadan bir ses geliyor.
Ev yapmak, bir ses daha
Dövme yaptırmak.
Usta, bana inanın ve sonsuza kadar ölün, diyor.
Şimdi. Ölümün büyüleyici mucizesi. Bir an yürüyüp konuşurken, öbür an bir obje oluveriyorsun.
Ben hiçliğim, hatta o bile değilim.
Soğuk.
Görünmez.
Bizler eşsiz değiliz. Süprüntü ya da pislik de değiliz.
Biz sadece biziz. Biz sadece biziz ve hayatta başımıza gelenlerin bir nedeni yok.
Hepimiz aynı pisliğin lacivertleriyiz!..

1 yorum:

Pilli Petro dedi ki...

ben de sadece ben olmak istedim hep oysa hep arkadaş, evlat, abla, sevgili, dost, çalışan, yönetici...bişiler oldum da hiç ben olamadım.

ne acı ...